W sobotę 13 grudnia 2025 miałem okazję przetestować swoją sprawność na zawodach Hyrox. Jest to trasa, która łącznie ma 8 km biegu oraz 8 stacji funkcjonalnych. Celowałem w 1.5 h i nawet udało mi się przekraczając czas o prawie 7 minut. Całkiem nieźle na osobę, która ćwiczy regularnie, ale nie na maksa. Ale w tym przypadku właśnie systematyczność bije na głowę resztę wszystkich aktywności. Robię swoje, a wyniki same się pojawiają. Najbardziej mnie uderzyło to, że wreszcie miałem okazję wystartować na prawdziwych zawodach. A prawdziwych mam na myśli to, że 90% zawodników reprezentowało niesamowity poziom. Bardzo dobrze było uczestniczyć w takim wydarzeniu w którym niesamowita ilość ludzi jest lepsza niż ja. A do dlatego, że lepsi podnoszą Twój własny poziom! A Ty jak myślisz? Co sądzisz o obcowaniu z lepszymi niż Ty? Daj znać w komentarzu!

A u Was jak mija ta niedziela? U mnie sportowo. A zaraz z dzieciakami na Gorzowski weekend sportu. Pokazy kulturystyczne

Samodoskonalenie nie polega na dążeniu do perfekcji — polega na dążeniu do postępu. Każdy mały krok, jaki robimy, by stać się lepszą wersją siebie, sumuje się w czasie, kształtując nasze nawyki, sposób myślenia i ostateczne rezultaty. Wzrost zaczyna się tam, gdzie kończy się strefa komfortu. Moja własna droga jest tego najlepszym przykładem. Swoją ścieżkę jako operator kinowy, a potem technik cyfrowy ukształtowałem nie na sali wykładowej po szkole, lecz poprzez podążanie za pasją. Tak samo było z montażem wideo. Nikt nie wykładał mi tego w szkole — to była nauka na własnych błędach, metodą prób i poprawek. Każdą umiejętność, która dziś mi służy, zdobyłem dzięki konsekwencji i gotowości do ciągłego uczenia się poza utartymi schematami. Samodoskonalenie oznacza również przyjmowanie porażki jako informacji zwrotnej. Każde niepowodzenie oferuje lekcje, które precyzują nasz kierunek i wzmacniają odporność psychiczną. Najbardziej odnoszące sukcesy osoby to nie te, które nigdy nie zawodzą, ale te, które nigdy nie przestają się uczyć. W moim przypadku to błędy przy montażu i techniczne wyzwania w kinie były moimi najlepszymi nauczycielami. Inwestowanie w osobisty rozwój tworzy efekt domina — poprawia relacje, zwiększa pewność siebie i otwiera nowe możliwości. Ta podróż nigdy się nie kończy, i to właśnie czyni ją tak potężną. Jaki jest jeden mały nawyk (podjęty z pasji lub nauczony na własnych błędach), który wywarł największy wpływ na Twój osobisty lub zawodowy rozwój? Podziel się w komentarzu!

Piątek. Wracasz do domu, myślisz: "Znowu ten tydzień. Jeszcze nie ten awans. Jeszcze nie ta pensja. Jeszcze nie jestem tam, gdzie powinienem." 🤦‍♂️ To jest ten ból. To uczucie, że musisz być wyżej, żeby być szczęśliwy. Gonisz to, co nazywamy "sukcesem", a co często jest tylko następnym zerem na koncie. A teraz uwaga. Wchodzisz do domu... ...i słyszysz ten chaotyczny tupot małych stóp 👣. Widzisz minę żony, która mówi: "Uff, wreszcie jesteś." Na kuchence pachnie ulubiony obiad. Twoje dziecko biegnie, łapie Cię za nogę i mówi: "Tato! Zobacz, co narysowałem!" 🎨 I wtedy uderza Cię to objawienie Ty wychodzisz codziennie z domu, żeby szukać szczęścia. A ono zostaje w domu i czeka, aż wrócisz. Jest w tej dobrej żonie, która wspiera Cię w każdym szaleństwie i jest Twoją kotwicą. Jest w tej bliskości dzieci, która jest najczystszą, niepodrabialną formą miłości. To nie biurowiec ze szkła jest Twoim szczytem. To ten bałagan w salonie i ciepłe ramiona są Twoim prawdziwym szczytem szczęścia. Zostawiłeś ten szczyt rano, myśląc, że musisz go zdobyć gdzie indziej. Prawdziwym sukcesem jest, gdy budzisz się w poniedziałek i nie musisz iść szukać szczęścia, bo ono śpi obok Ciebie. W ten weekend zrób jedno: odłóż telefon na 2 godziny. Patrz na te małe rączki, posłuchaj śmiechu. Uświadom sobie, że już wygrałeś życie. Zostaw ten "szczyt" na chwilę. Złap to prawdziwe szczęście, które Cię otacza. ❤️ Rodzina jest największą walutą. 💰

Wyobraź sobie, że dorastasz bez wiedzy o wartościach odżywczych. A do tego masz dostęp do wielu wspaniale smakujących produktów przetworzonych. To właśnie stało się ze mną w dzieciństwie. Sneakersy, M&M'sy, Butterfingery i tym podobne. Wszystkie miałem od rodziny z USA. Dla dzieciaka dorastającego w Polsce lat 80'tych to było coś wspaniałego. To tego młody organizm radził sobie z tym wszystkim bez problemów. I tak mijały lata, a ja uzależniałem się od tego typu "pokarmów". Po latach jak już zaczynałem dorastać produkty takie stały się częścią na półkach sklepowych. Ich dostępność była codziennością. Lecz nie zdawałem sobie sprawy co może przyjść po tym. Wraz ze złymi nawykami żywieniowymi w środku coś się zmieniało wraz z moim wiekiem. Organizm już nie był tak zdolny do radzenia sobie z tego typu pożywieniem. Coraz częściej miałem dolegliwości trawienne. Myślałem, że są to okresowe niestrawności. Lecz się myliłem. Po latach okazało się, że mam takie problemy, że nie obejdzie się bez skalpela w szpitalu. I to był właśnie punkt zwrotny mojego życia. Będąc na stole operacyjnym obiecałem sobie, że nie wrócę do szpitala z tym problemem. Że zrobię wszystko co mogę by odmienić swoje życie i być aktywnym. Teraz 3 lata po tym mogę z ręką na sercu powiedzieć, że dokonałem zmiany. A w trakcie tej zmiany zauważyłem w sobie wielką moc i chęć niesienia pomocy innym. Wiem, że jeżeli ja sam się zmieniłem to każdy też może. Dowodem na to właśnie jestem ja. Obecnie jako Trener Personalny i Twórca Kursów Szkoleniowych mam możliwość dzielić się swoją wiedzą i pomagać innym czerpać radość z życia. Jeśli też czujesz, że w środku Ciebie tli się płomień zmiany to zgłoś się do mnie i pomogę Tobie go rozpalić i wspólnie utrzymamy go jak byłby ogniem olimpijskim. Ja go pielęgnuje codziennie i Ty też możesz.