Өглөөний мэнд! Намуухан өглөө энэ ширээний ард өөрийн танилцахыг хүсдэг хүмүүстэй хамт өглөөний цай уух байсан бол, хэнтэй цайлахыг хүсэх бэ? Жагсаалтаа танилцуулаач: Би бол гадаад мэргэжил нэгт хүмүүсээс Брене Браун, АСТ заслын үүсгэн байгуулагч Расс Хэрис, төсөөлөл болохоор хуучны хүнээс Айн Рэнд философич бүсгүйтэй хоолонд орохыг хүсэх байсан. Хэрвээ монголоос гэвэл, өнөө цагийн топ сэтгэл зүйчдийн нэг /Миний бодлоор/ Хонгорзул сэтгэл зүйчтэй, хуучин цагаас Пагамдулам, Удвал гэх эмэгтэйчүүдтэй ярилцаж үзэхийг туйлын их хүсэж байна. Та хэнтэй ярилцахыг хүсэх байсан бэ?

Маааш ихээр ядарсан бас залхсан зүгээр л тэнхээгүй болсон үедээ өөрийгөө яаж босгож ирдэг вэ? Өөр өөрсдийн сэтгэлийн тэнхээтэй холбоотой know-how-г хуваалцаарай...

Зүгээр л алдахаас эхлүүлье...

Та бүхэн маань нэг боддоо... Өөрийнхөө хэлсэн зүйлдээ харамсах тохиолдлоо эргэн нэг санавал... Ямар санагдаж байна вэ? Харамслын талаарх бодлоо бодохгүй мартмаар байна уу эсвэл харамсал гэх зүйлд ямар хариу үзүүлдэг вэ? Өнөөдөр яг ийм мэдрэмжийг мэдэрсэн өдөр байлаа. Гэхдээ гайхмаар зүйл нь би хэлсэн зүйлдээ харамсаж бүүр одоог хүртэл ичиж байгаа ч, энэ тухгүй мэдрэмжийг мэдрээгүй удсан гэдгээ ч анзаарав. Өмнөх Ану аль болох энэ мэдрэмжээс зугтаахыг хүсэх байсан бол өнөөдөр би энэ ичиж буй байр байдлаа ажиглах гэж хичээж байна. Хүний хэл ам гэж гэрлийн хурднаас ч хурдан мэт атал үгээр хүнийг алж болдог бас үгээр хүнийг анагааж болдог гэдгийг мэдрэн сууна. Иймээс өөртөө 2026 онд өөрийн амнаас гарч буй хэл амыг долоо хэмжиж нэг огтолно гэдэг шиг сайтар хэмжиж байх аа өөртөө амлаж байна. Өнөөдрийн нөхөрсөг сануулга: Та өөртөө ямар амлалт өгч байна вэ? Бас яагаад?

Даваа гараг: Ачаалал их, ажил ч их, гэсэн ч бүлгэмийнхээ хүмүүс рүүгээ шинэ долоо хоногийн мэнд хүргээд "өөрийгөө хайрлах нөхөрсөг сануулга" бичих гэж ухаан бодол минь тогтож өгөхгүй байсаар оройны хоол болов... Бусдад сайхан бүхнийг хэлмээр байв ч үг гарахгүй бол яах вэ? Сайхан бүхнийг хүсмээр байв ч бодол тогтохгүй бол яах вэ? Хариулт нь: Яах ч үгүй... Зүгээр л хормыг мэдрэх. Бусдад юу ч юм өгөх гээд байгаа дулаан мэдрэмж миний дотор оршиж байгаад л баярлав... Тиймээс өнөөдрийн сануулга: тогтохгүй байгаа бодлыг анзаарч харах, шийдэл олдохгүй байсан ч ард нь нуугдаж байгаа сэтгэлийг л олж таних хамгийн гоё. Заза ингээд дуусгая.. Ядарсан тархи минь юу ч гэж буруу зөрүү бичсэн байж болох...