Son dönem Türk korku filmlerine baktığımızda ortak bir tablo çıkıyor: Hemen her filmde sessizlikten sonra bir anda patlayan yüksek ses, karanlıktan aniden fırlayan bir yaratık… Seyirciyi gerçekten ürkütmek yerine reflekslerini tetikleyen bu “ani irkiltme” klişesi artık izleyiciyi şaşırtmıyor, tersine sıkıcı bir tekrar haline geldi... Oysa korku sinemasının özünde, bilinmezlik, atmosfer, gerilim ve hikâye derinliğiyle seyirciyi içine çekmektir. Bizde ise genellikle yüzeysel efektlerle yetiniliyor, karakterlerin psikolojisi ya da hikâyenin kökleri işlenmeden geçiştiriliyor. Türk korku sineması, klişelerin ötesine geçip yeni bir anlatım dili bulmak zorunda... Tespitime katılır mısınız?

Sanki uzun süredir varmış gibi hissettim bir anda... Belki uzun süredir aklımda olduğu için, belki sinema tutkumdan dolayı, belki de ilk günden verdiğiniz yoğun destekten. İyi ki varsınız. Tekrar teşekkür ederim.

Bir hacker, gizemli bir istihbarat operasyonuna dahil edilir. Amaç, devasa bir siber saldırı ile devlet sistemlerini ele geçirip fidye koparmaktır. Film, siber suçları yüksek tempolu aksiyonla birleştiriyor. Hack dünyasını Hollywood tarzında kurgulasa da, veri hırsızlığı ve devlet gözetimi temalarını çarpıcı biçimde işliyor.

Duyuruldu, fragmanları yayınlandı ama hangi platformda yayınlandı takip edemedim... Bilgisi olan?

En son ne zaman sinemaya gittin?